Le citazioni attribuite a Cassio Severo nell'Index scriptorum dei Grammatici Latini

Název: Le citazioni attribuite a Cassio Severo nell'Index scriptorum dei Grammatici Latini
Variantní název:
  • Quotations attributed to Cassius Severus in the Index scriptorum of the Grammatici Latini
Zdrojový dokument: Graeco-Latina Brunensia. 2024, roč. 29, č. 1, s. 61-75
Rozsah
61-75
  • ISSN
    1803-7402 (print)
    2336-4424 (online)
Type: Článek
Jazyk
Přístupová práva
otevřený přístup
 

Upozornění: Tyto citace jsou generovány automaticky. Nemusí být zcela správně podle citačních pravidel.

Abstrakt(y)
The Index scriptorum listed at the end of volume VII of the Grammatici Latini edited by Heinrich Keil (1855–1880) includes four quotations of Cassius Severus, a Roman rhetor who lived during Augustus' and Tiberius' reigns. Not all these four fragments (two of which are quoted two times, by two different authors) have a place in Cassius Severus' modern editions. For this reason, in this paper, even if we cannot always conclude that we are actually dealing with Cassius Severus' fragments, we will offer an analysis of these previously rather neglected quotations.
Reference
[1] Balbo, A. (Ed.). (2007). I frammenti degli oratori romani dell'età augustea e tiberiana (Prima parte: Età augustea. Seconda edizione riveduta e corretta). Alessandria: Edizioni dell'Orso. | DOI 10.17104/0017-1417_2007_4_315

[2] Bardon, H. (1956). La littérature latine inconnue (Tome II. L'époque impériale). Paris: Librairie C. Klincksieck.

[3] Beck, J. W. (Ed.). (1894). C. Plinii Secundi Librorum Dubii Sermonis VIII reliquae. Lipsiae: in aedibus B. G. Teubneri.

[4] Blänsdorf, J. (Ed.). (2011). Fragmenta Poetarum Latinorum Epicorum et Lyricorum praeter Enni Annales et Ciceronis Germanicique Aratea. (Post W. Morel et K. Büchner editionem quartam auctam curavit J. B.). Berlin – New York: De Gruyter.

[5] Brzoska, J. (1899). Cassius Severus (89) In G. Wissowa (Ed.), Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (Vol. III, 2; coll. 1744–1749). Stuttgart: Metzler. | DOI 10.1017/s0009840x00044516

[6] Calboli, G. (Ed.). (2020). Cornifici seu Incerti Auctoris Rhetorica ad C. Herennium: Prolegomena, edizione, traduzione, commento e lessico Berlin – Boston: De Gruyter. | DOI 10.1515/9783110560411

[7] Casamento, A. (2007). Voci, rimbombi ed eloquenza. Cassio Severo, oratore di confine. Aevum antiquum, n.s. 7, 75–91.

[8] Chassignet, M. (Ed.). (2003). L'annalistique romaine (2e tir.; Tome II, L'annalistique moyenne fragments; Texte établi et traduit par. M. Ch.). Paris: Les Belles Lettres. | DOI 10.2307/296213

[9] Chillet, C. (2016). De l'Étrurie à Rome. Mécène et la fondation de l'empire Roma: École française de Rome. | DOI 10.4000/pallas.8730

[10] Cornell, T. J. (Ed.). (2013). The Fragments of the Roman Historians (3 vols.). Oxford: Oxford University Press.

[11] D'Hautcourt, A. (1995). L'exil de Cassius Severus: hypothèse nouvelle. Latomus, 54 (2), 315–318.

[12] De Nonno, M. (1990). Le citazioni dei grammatici. In G. Cavallo, P. Fedeli, & A. Giardina (Dirr.), Lo spazio letterario di Roma antica. (Vol. 3, La ricezione del testo; pp. 597–646). Roma: Salerno Editrice.

[13] De Nonno, M. (2017). Vetustas e antiquitas, veteres e antiqui nei grammatici latini In S. Rocchi, & C. Mussini (Eds.), Imagines Antiquitatis. Representations, Concepts, Receptions of the Past in Roman Antiquity and the Early Italian Renaissance (pp. 213–247). Berlin – Boston: De Gruyter. | DOI 10.1515/9783110521689-013

[14] De Biasi, L., & Ferrero, A. M. (Ed.). (2003). Gli atti compiuti e i frammenti delle opere di Cesare Augusto Imperatore. Torino: Unione Tipografico-Editrice Torinese.

[15] de Melo, W. D. C. (Ed.). (2019). Varro: De lingua Latina: Introduction, Text, Translation, and Commentary (2 vols.). Oxford: Oxford University Press.

[16] De Vaan, M. (2007). The etymology of latin ādūlāre In C. George, M. Mccullagh, B. Nielsen, A. Ruppel, & O. Tribulato (Eds.), Greek and Latin from an indo-european perspective (Proceedings of the Cambridge Philological Society; Supplementary Volume 32; pp. 140–144). Cambridge: Cambridge Classical Journal. | DOI 10.1017/s0009840x09000031

[17] El Matouni, F. (2022a). La formazione del perfetto nella grammatica di Diomede: sondaggi preliminari sulle fonti. La Biblioteca di Classico Contemporaneo,14, 77–111.

[18] El Matouni, F. (2022b). La tradizione manoscritta umanistica dell'Ars grammatica di Diomede: prime esplorazioni. Paideia, 77, 341–378.

[19] Funaioli, H. (Ed.) (1907). Grammaticae Romanae Fragmenta (collegit recensuit H. F; Volumen Prius). Lipsiae: in aedibus B. G. Teubneri.

[20] Garcea, A. (2021). Pliny's Dubius sermo and auctoritas: Some Notes on the Indirect Transmission of Latin Authors Materiali e discussioni per l'analisi dei testi classici, 86, 35–76. | DOI 10.2307/40236073

[21] Garcea, A. (2023). Charisius 1,15 and 17 Revisited: the Use and Adaptation of Pliny. In C. Giammona, M. Rosellini, & E. Spangenberg Yanes (Eds.), Latin Grammarians Forum 2021 (pp. 41–98). Hildesheim: Weidmann.

[22] García-Hernández, B. (2007). Lat. apros gausapatos (Petr. 38.15), esp. jabatos. El romance en auxilio del latín. In G. Hinojo Andrés, & J. C. Fernández Corte (Eds.), Munus quaesitum meritis. Homenaje a Carmen Codoñer (pp. 369–378). Salamanca: Ediciones Universidad de Salamanca.

[23] García-Hernández, B. (2023). El lat. gausăpa «tejido velloso de lana». Origen, polisemia y continuidad románica. Revista de Estudios Latinos, 23, 19–42.

[24] Heldmann, K. (1979). Hic primus inflexit orationem und die gute alte Redekunst. Rheinisches Museum für Philologie, 122 3/4, 317–325.

[25] Heldmann, K. (1982). Antike Theorien über Entwicklung und Verfall der Redekunst. München: Verlag C. H. Beck.

[26] Keil, H. (Ed.) (1855–1880). Grammatici latini: ex recensione H. Keilii (I–VII + Suppl.). Lipsiae: in aedibus B. G. Teubneri.

[27] Kennedy, G. (1972). The Art of Rhetoric in the Roman World 300 B.C.–A.D. 300. Princeton: Princeton University Press.

[28] [Kordes], B. (1801). Johann Hartman Eberhardt über den Zustand der Schönen Wissenschaften dei den Römern (Aus dem Schweischen. Mit Zusätzen). Altona: bei Johann Friedrich Hammerich.

[29] Lassandro, D. (1996). La condanna di Cassio Severo In M. Sordi (Ed.), Processi e politica nel mondo antico (pp. 213–218). Milano: Vita e Pensiero. Pubblicazioni dell'Università Cattolica del Sacro Cuore. | DOI 10.15581/016.15.21254

[30] Leeman, A. D. (1974). Orationis ratio: Teoria e pratica stilistica degli oratori, storici e filosofi latini (Edizione italiana a cura di E. Pasoli). Bologna: Il Mulino. [tit. or. Leeman, A. D. (1963). Orationis ratio: The Stylistic Theory and Practice of the Roman Orators Historians and Philosophers (2 vols.). Amsterdam: A. M. Hakkert]. | DOI 10.1017/s0009840x00261544

[31] Maffei, S. (1731). Verona Illustrata. Parte seconda contiene l'istoria letteraria o sia la notizia de scrittori veronesi. Verona: Jacopo Vallansi e Pierantonio Berno.

[32] Malcovati, H. (Ed.). (1969). Imperatoris Caesaris Augusti Operum fragmenta (Quintum edidit H. M.). Aug. Taurinorum: in aedibus Io. Bapt. Paraviae et sociorum.

[33] Malcovati, H. (Ed.). (1976). Oratorum romanorum fragmenta liberae rei publicae (I: Textus; Quartum edidit H. M.). Aug. Taurinorum: in aedibus Io. Bapt. Paraviae et sociorum. | DOI 10.2307/298012

[34] Mirsch, P. (1882). De M. Terenti Varronis Antiquitatum rerum humanarum libris XXV. Lipsiae: Typis J.B. Hirschfeldii.

[35] Meyer, H. (1832). Oratorum Romanorum Fragmenta ab Appio inde Caeco et M. Porcio Catone usque ad Q. Aurelium Symmachum collegit atque illustravit H. Meyerus. Turici: Typis Orelli, Fuesslini et Sociorum.

[36] Meyer, H. (1837). Oratorum Romanorum Fragmenta ab Appio inde Caeco usque ad Q. Aurelium Symmachum collegit et illustravit H. Meyerus (Editio Parisina auctior et emendatior curis F. Dübner). Parisiis: L. Bourgeois-Maze, Bibliopolam.

[37] Meyer, H. (1842). Oratorum Romanorum Fragmenta ab Appio inde Caeco et M. Porcio Catone usque ad Q. Aurelium Symmachum collegit atque illustravit H. Meyerus (Editio auctior et emendatior). Turici: Typis Orelli, Fuesslini et Sociorum.

[38] Neue, F., & Wagener C. (1897). Formenlehre der Lateinischen Sprache (dritte, sehr vermehrte Auflage von C. Wagener; III: Das Verbum). Leipzig: O. R. Reisland. | DOI 10.1017/s0009840x00030687

[39] PIR2 = Groag, E., & Stein, A. (Eds.). (1936). Prosopographia imperii Romani saec. I-II-III (Pars II). Berolini – Lipsaie: Walter De Gruyter & Co.

[40] Peter, H. (Ed.). (1906). Historicorum Romanorum reliquiae (Vol. II; collegit disposuit recensuit prefatus est H. Peter). Lipsiae: in aedibus B.G. Teubnen.

[41] Peter, H. (Ed.). (1914). Historicorum Romanorum reliquiae (Vol. I; 2. ed.; iteratis curis disposuit recensuit prefatus est H. Peter). Lipsiae: in aedibus B.G. Teubnen.

[42] Raaflaub, K. A., & Samons, L. J. (1990). II, Opposition to Augustus In K. A. Raaflaub, & M. Toher (Eds.), Between Republic and Empire. Interpretations of Augustus and His Principate (pp. 417–454). Berkeley – Los Angeles – London: University of California Press. | DOI 10.1525/9780520914513-020

[43] Robert, P. (1890). De Cassii Severi Eloquentia. Parisiis: Hachette.

[44] Rosellini, M. (2016). Varrone in Prisciano, un interlocutore mancato. Res Publica Litterarum, n.s. 19, 204–221.

[45] Rutledge, S. H. (2001). Imperial inquisitions: prosecutors and informants from Tiberius to Domitian. London – New York: Routledge.

[46] Santini, C. (Ed.). (1995). I frammenti di L. Cassio Emina. Introduzione, testo, traduzione e commento Pisa: Edizioni ETS. | DOI 10.1017/s0009840x00250816

[47] Struve, K. L. (1823). Über die lateinische Declination und Conjugation: Eine grammatische Untersuchung. Königsberg: Bei den Sebrudern Bornträger.

[48] Uría, J. (2009). Carisio. Arte Gramática. Libro I. Introducción, traducción y notas. Madrid: Editorial Gredos.

[49] Vollmer, F. (1900). Adoleo In Thesaurus linguae latinae (editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis; Vol. I; pp. 793–794). Lipsiae: in Aedibus B.G. Teubneri. | DOI 10.2307/288838

[50] Vottero, D. (Ed.). (2009). Frammenti. In L. De Biasi, A. M. Ferrero, E. Malaspina, & D. Vottero (Eds.), La clemenza, Apocolocyntosis, Epigrammi, Frammenti di Lucio Anneo Seneca. Torino: Unione Tipografico-Editrice Torinese.

[51] Walde, Ch. (1997). C. Severus (III 8). In H. Cancik, & H. Schneider (Eds.), Der neue Pauly: Enzyklopädie der Antike (Band 2: Ark–Ci, coll. 1017–1018). Stuttgart – Weimer: J. B. Metzler.

[52] Weichert, A. (1836). De Lucii Varii et Cassi Parmensis vita et carminibus. Grimae: Impensis Jul. Mauritii Gebhardt.

[53] Warmington, E. H. (Ed.). (1936). Remains of old Latin (Vol. II: Livius Andronicus, Naevius, Pacuvius and Accius) London: Harvard University Press. | DOI 10.1017/s0009840x00070396

[54] Weiss, M. (2009). Outline of the Historical and Comparative Grammar of Latin. Ann Arbor – New York: Beech Stave Press.

[55] Winterbottom, M. (1964). Quintilian and the vir bonus. Journal of Roman Studies, 54, 90–97.