"Wiedza" starego poety : wokół Wierszy ostatnich Czesława Miłosza

Prezentowany artykuł "Wiedza starego poety. Wokół Wierszy ostatnich Czesława Miłosza" stanowi próbę pogłębionej interpretacji późnych tekstów poetyckich Czesława Miłosza w kontekście tytułowej kategorii "wiedzy" oraz w odniesieniu do dawnych kontekstów kulturowych i paralel literackich. W świetle szczegółowych analiz dostrzec można fakt, iż polsko-litewski poeta korzysta z określonych wzorców artystycznych oraz inspiracji ideowych. Poeta pozostaje w tym wierny wielonurtowej myśli zachodnioeuropejskiej, zwłaszcza w jej odcieniu katolickim (w wydaniu rodzimym i ponadregionalnym), jak też stara się ukazać i zdefiniować na nowo miejsce i rolę twórcy w społeczeństwie XXI wieku, widząc w nim swego rodzaju szamana, mającego dostęp do wiedzy tajemnej, zakrytej przed wzrokiem zwykłych śmiertelników.

The Knowledge of an Old Poet. Czesław Miłosz's Last Poems The article is an attempt to present an in-depth interpretation of Czesław Miłosz's late poetic texts in the context of the eponymous issue of 'knowledge'. In the light of detailed analyses, it is visible that the Polish-Lithuanian poet, while processing and producing general human knowledge within the framework of literary discourse, uses specific artistic patterns and ideological inspirations. In this, the poet remains faithful to multi-faceted Western European thought, especially in its Catholic hue (in its native and supra-local version), and tries to present and redefine the place and role of the artist in the society of the 21st century, seeing him as a kind of shaman or priest of literature, able to access secret knowledge, hidden from the eyes of ordinary mortals.