Spiritual poetry of Ippolit Bogdanovich

Bogdanovich firmly believed in God, an omnipotent God who providentially cares for his creation on an individual and a social level. That was expressed in his spiritual poetry, particularly in his youth. In his view, virtue was a proper disposition of the heart and an active manifestation of this disposition and he associated virtue with the religious foundation on which it should base. Virtue should be active and manifest itself in usefulness. However, it is difficult to reconcile with this stance his poem Dushen'ka for which Bogdanovich is remembered today, the poem that appears to have only the entertainment value. Bogdanovich's beliefs are also reflected in his historical and historiosophic work. He spoke about humanity's primal happy state which was destroyed by evil and which could be restored only by monarchical autocracy. That is, the cure for the evil hearts of people is a benevolent tsar – a moral problem apparently has a political solution. In his views, Bogdanovich was influenced by masonic teachings that viewed God in a somewhat generic fashion, as the God whose presence can be found, among others, in Christianity.

Bogdanowicz głęboko wierzył w Boga, Boga wszechmocnego, który opatrznościowo troszczy się o swoje stworzenie, o poszczególnych ludzi i o całe społeczeństwa. Wyraziło się to w jego poezji religijnej, szczególnie w młodości. Jego zdaniem cnota była właściwym usposobieniem serca i aktywnym przejawem tego usposobienia, a związał ją z religijną podstawą, na której powinna się opierać. Cnota powinna być aktywna i przejawiać się w użyteczności. Trudno jednak pogodzić się to z chrakterem jego poematu Duszeńka, za który dziś pamiętany jest Bogdanowicz. Poemat ten ma jedynie wartość rozrywkową. Wierzenia Bogdanowicza znajdują również odzwierciedlenie w jego twórczości historycznej i historiozoficznej. Pisał tam o pierwotnym szczęśliwym stanie ludzkości, skażonym przez zło, który to stan może zostać przywrócony jedynie w monarchicznej autokracji. Znaczyłoby to, że lekarstwem na złe serca ludzi jest życzliwy car, czyli problem moralny rozwiązany zostaje polityczne. W swoich poglądach Bogdanowicz najwyraźniej był pod wpływem masońskich nauk mówiących o Boga w dość ogólnych terminach, jako o Bogu, którego obecność można znaleźć między innymi i w chrześcijaństwie.